Πόλυ το Πολικό Αρκουδάκι

Ηλεκτρονικό Βιβλίο (e-book)
www.pauliethepolarbear.eu

ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ:
http://www.flipsnack.com/9CF8ECC7C6F/fdc5b5ipg.html

Μία συναρπαστική περιπέτεια του Βόρειου Πόλου για παιδιά 7 +.

Ένα παραμύθι, που δείχνει τη δύναμη που κρύβει η βοήθεια ενός φίλου, την ώρα που την έχουμε ανάγκη.

Ένα παιδικό βιβλίο, που θα βοηθήσει τους μικρούς μας φίλους να αποκτήσουν τις πρώτες ίσως εικόνες στο μυαλό τους για το περιβάλλον και τη ζωή στον Αρκτικό κύκλο, τα ζώα που ζουν εκεί, και τη φυσιολογία τους. Τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε ζώο ξεχωριστά, και που του επιτρέπουν να μπορεί να ζει και να επιβιώνει στο φυσικό περιβάλλον του.

Μία ιστορία, που θα φανερώσει τη δύναμη της αγάπης και της συμπόνιας!
Της επαναστατικότητας, αλλά και της υπευθυνότητας!
Της ελαφρότητας, αλλά και της νουθεσίας!
Του σφάλματος, αλλά και της επανόρθωσης!

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

 Μια φορά κι έναν καιρό, στον μακρινό και παγωμένο Βόρειο Πόλο, ζούσε μία οικογένεια πολικών αρκούδων. Ο πατέρας, η μητέρα, και τα δύο μικρά αρκουδάκια τους, ο Πόλυ και η Μόλυ.

Τα μικρά αρκουδάκια, ζούσαν ευτυχισμένα και προστατευμένα από τους γονείς τους, και οι μέρες τους περνούσαν με παιχνίδια και γέλια. Όταν ο πατέρας αρκούδος πήγαινε για ψάρεμα, έπαιρνε πάντα μαζί του και τον Πόλυ, για να μάθει κι αυτός πως να πιάνει ψάρια, που ήταν η μοναδική τροφή που μπορούσαν να βρουν στην παγωμένη ήπειρο.

Έτσι, όταν κι αυτός θα μεγάλωνε και θα έκανε τη δική του οικογένεια, θα ήξερε πως να της φέρει τροφή, όπως έφερνε κι εκείνος στη δική του. Η Μόλυ, έμενε με τη μητέρα αρκούδα στη φωλιά τους, που ήταν μία μεγάλη σπηλιά, κρυμμένη μέσα στους ατέλειωτους πάγους της Αρκτικής. Εκεί, περίμεναν τους άλλους μέχρι να γυρίσουν, και η μητέρα της μάθαινε διάφορα χρήσιμα πράγματα, όπως το πως να βρίσκει το δρόμο της χρησιμοποιώντας τα αστέρια ή το Βόρειο Σέλας, και διάφορα άλλα.

Πολλές φορές, πηγαίνανε και αυτές για ψάρεμα, αφού όλες οι αρκούδες, θηλυκές και αρσενικές, μπορούν και πρέπει να ξέρουν πως να βρίσκουν τροφή.

Ο Πόλυ ήταν πολύ έξυπνο αρκουδάκι, και μάθαινε γρήγορα όλα τα »κόλπα» που του δίδασκε ο πατέρας του.

Ήταν όμως και πολύ φιγουρατζής, και συνεχώς παινευόταν για τις ικανότητές του στη Μόλυ. Έτσι, όλο την προκαλούσε να παραβγούν στο ψάρεμα, αλλά σπάνια κατάφερνε να τον νικήσει αυτή...

...Μία συννεφιασμένη μέρα του πολικού χειμώνα, η οικογένεια ήταν μαζεμένη μέσα στη σπηλιά, για να προστατευτούν από την κακοκαιρία που οι γονείς καταλάβαιναν πως πλησίαζε. Ξαφνικά, το έδαφος άρχισε να τραντάζεται. Ένας δυνατός και οξύς θόρυβος ακούστηκε, όπως ακούγεται ο πάγος όταν σπάζει. Ο πατέρας άρχισε να ανησυχεί, αλλά, επειδή δεν ήθελε να τρομάξει τα μικρά του, είπε:

- Μη φοβάστε παιδιά. Μάλλον είναι βροντές αυτός ο θόρυβος που ακούγεται, γιατί θα έρχεται καταιγίδα.

 Όμως μέσα του, ήξερε πως δεν ήταν κάτι τέτοιο. Υποψιαζόταν κάτι, που θυμόταν ότι είχε συμβεί όταν ήταν αυτός μικρό αρκουδάκι, τότε που έχασε τον δικό του πατέρα.

- ''Καθίστε για λίγο μέσα στη σπηλιά, κι εγώ με τη μητέρα σας θα βγούμε έξω να δούμε τι συμβαίνει'', είπε ο αρκούδος στα μικρά αρκουδάκια.
- Προσέξτε όμως, να μη βγείτε κι εσείς για κανένα λόγο έξω μόνα σας.
Να μείνετε μέσα και να μας περιμένετε, όσο κι αν αργήσουμε.

- Ναι μπαμπά», απάντησαν τα δύο μικρά…